Ish-ministrja e Jashtme e Gjermanisë, Annalena Baerbock, u zgjodh mbrëmjen e sotme presidente e Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara, pas një procesi që shkaktoi reagime të ashpra si brenda Gjermanisë, ashtu edhe jashtë saj.
Kritikat u përqendruan në mënyrën e përzgjedhjes së saj si kandidate, si dhe në dyshimet për kualifikimet e saj për këtë detyrë. Mandati i saj njëvjeçar do të nisë në shtator.
Megjithëse roli i presidentit të Asamblesë së Përgjithshme është zakonisht ceremonial, Baerbock ka deklaruar se synon të ketë një qasje më aktive, duke e konsideruar krizën aktuale të OKB-së si një mundësi për reforma.
Gjatë fjalës së saj të betimit, ajo premtoi të “zvogëlojë mbivendosjet dhe të përmirësojë efikasitetin dhe transparencën e OKB-së”, duke theksuar: “Është një punë e vështirë, por e domosdoshme.”
Ajo deklaroi se do të përfaqësojë të 193 shtetet anëtare “si ndërmjetëse e paanshme, si forcë bashkuese, me një vesh të hapur dhe një derë të hapur”. Baerbock gjithashtu theksoi nevojën që Asambleja e Përgjithshme të ketë një rol real në përzgjedhjen e Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së, proces që pritet të përfundojë deri në vitin 2026.
Ajo nënvizoi se OKB-ja nuk ka pasur kurrë një grua në postin më të lartë dhe se kjo duhet të ndryshojë. Gjatë mandatit të saj do të prezantohet edhe kandidatura e Gjermanisë për një vend jo të përhershëm në Këshillin e Sigurimit.
Por qasja më aktive e Baerbock në këtë rol ka ngjallur pakënaqësi në disa shtete anëtare. Serbia dhe Bjellorusia e kritikuan emërimin e saj, duke e konsideruar si një figurë të polarizuar gjatë kohës që ishte ministre. Zëvendës përfaqësuesi i përhershëm i Rusisë në OKB, Dmitry Polyanskiy, e akuzoi atë për “anshmëri të hapur”, vuri në dyshim aftësitë e saj diplomatike dhe përsëriti pretendimin e rremë se Baerbock “është krenare për gjyshin e saj që ka shërbyer në SS”.
Rusia besohet të ketë qenë vendi që kërkoi mbajtjen e votimit të fshehtë për zgjedhjen e saj, ndryshe nga praktika e zakonshme me miratim me konsensus, ku Baerbock mori 167 vota.
Në Gjermani, Baerbock u përball me kritika të ashpra kur u shpall papritur kandidate për këtë post pak para largimit të saj nga Ministria e Jashtme, duke anashkaluar diplomaten e njohur Helga Schmid, e cila deri atëherë ishte favoritja zyrtare. Ministria e Jashtme tërhoqi kandidaturën e Schmid në momentin e fundit dhe shpalli kandidaturën e Baerbock.
“OKB-ja nuk është një dyqan vetëshërbimi. Ky post nuk është për manovra politike të brendshme, dhe Gjermania nuk përfiton nga ky veprim”, deklaroi për revistën Der Spiegel Christoph Heusgen, kreu i Konferencës së Sigurisë së Mynihut, duke e cilësuar vendimin si “të pakuptimtë” dhe Baerbock si një “model të tërhequr”.
Sipas tij, Schmid kishte nisur tashmë bisedimet me vendet anëtare, ndërsa një diplomat i huaj i kishte thënë: “Mendonim se gjëra të tilla ndodhnin vetëm në regjime autoritare.”
Megjithatë, qeveria gjermane mbrojti këtë vendim, duke theksuar se kishte pasur dakordësinë edhe të qeverisë së ardhshme të Friedrich Merz.
